Medio jaren tachtig was ik mentaal zo uitgeput na een heftig beleefde passie dat ik zelfs geen puf had om gedichten te schrijven, enkel aforismen, voor de kortste adem. In betere tijden heb ik dit genre voortgezet, de eerste oogst verzameld onder de titel Haaknagels, in een kunststofdoosje op losse, witte glanskaartjes, gedrukt in blauwe inkt, in een oplage van slechts 100 exemplaren (Arnhem, 1989).
Er verscheen een geoffsette 2e herz. en uitgebr. druk, Wageningen, 1990.
In 2009 verscheen Mijn Guitaar; (mijn door de tijd heen vergaarde) aforismen, invallen en gedachten, in een serie genaamd BZN nr. 1 (Boeken Zonder Nummer). Wageningen, Leida, 2009). 56 p.
Het aforisme waarmee ik de blog heb geopend is afkomstig uit dat bundeltje. De tweede is niet eerder gepubliceerd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten